Og hvað með það?

Þetta er nú ekki neitt til að hafa áhyggjur af.  Að vera alþingismaður er nú ekki merkilegasta starf í heimi.  Málið er að konur hafa ekki sama áhuga á þessu og karlar, heldur hafa áhuga á öðrum störfum sem eru alveg eins merkileg. Konur sækjast jú frekar í umönnunarstörf og störf sem felast í uppbyggjandi mannlegum samskiptum eins og kennara og hjúkrunarfræðistörf svo dæmi sé tekið. Þessi störf eru alveg jafn merkileg og alþingismannastarfið svo ég fæ ekki séð hvert vandamálið sé.

 

 

Færri konur á framboðslistum